பள்ளிகளின் பகல் கொள்ளை!

பகல் கொள்ளை என்று கேள்வி தான் பட்டிருந்தேன். இப்போது நேரடியாக அனுபவிப்பதாகவே உள்ளது.   இந்த வருட  பள்ளி கட்டணம் செலுத்த சென்றால் நிர்வாகம் அறிவித்த தொகை பெரும் இடியாக் இருந்தது.  தலை சுற்றாது இருக்க நத்தை போல் ஓடும் காற்றாடி எந்திரத்தின் அருகில் நின்றால் பணம் பெறும் அலுவலக பெண் ஏதோஅரசு அதிகாரி போல் 'வரிசையில் நில்லுங்கள்' என கட்டளை இடுகின்றாள். 

எனக்கு முன் நிற்கும் பெரியவர் 12 வகுப்பு  படிக்க இருக்கும் தன் பேரனுக்கு 50 ஆயிரம் ரூபாய் கட்டை மஞ்சை பையில் இருந்து எடுத்து கொடுக்கின்றார்.  எம் மகனுக்கு துவக்க கட்டணமாக ரூபாய் 17,765 செலுத்த கட்டளை இடப்படுகின்றோம்.  நமக்கும் கிடைக்கும் ரசீதில் ரூபாய் 4065 குறிக்கப்பட்டுள்ளது.  இது எல்லாம் சட்ட பூர்வமான தற்காப்பு என நமக்கு விளங்குகின்றது. இருந்தாலும் ஒன்றும் தெரியாத அபலை போல் முகத்தை வைத்து கொண்டு "நீங்கள் வாங்கிய தொகைக்கு ரசீது தரவில்லை" என்றதும் கூட்டம் மயான அமைதியாக நிற்க்கின்றது.  பணம் பெறுபவரும் எந்த முக பாவவும் அற்று 'வருகை அட்டையில் பதித்து தருவோம்'  என்று சொல்கின்றார். இந்த கொள்ளை எல்லாம் போதாது என்று வருடா வருடம்  சீருடையை  மாற்றி அதிலும் லாபம் பார்த்து விடுகின்றனர்.  இனி குழந்தை பத்திரமாக பள்ளி சென்று வீடு சென்று திரும்பி வர.பள்ளி வாகன- கட்டணம் செலுத்த வேண்டும். 

கல்வி தேவியில் காலடியில்  நிற்பதற்க்கான எந்த உணர்வும் மனதில் எழவில்லை.  பள்ளி அலுவலக அறையில் கூட சரஸ்வதி தேவியை ஆட்சி அம்மாவின் அடுத்த படியாக தான் தொங்க விட்டுள்ளனர்.  நம் பிள்ளைகளுக்கு ஊழலில் முதல் பாடம் கற்று கொடுக்கும் இடமாகவே படுகின்றது இன்றைய பள்ளிகள். பள்ளி தாயாளரும் ஒரு வியாபாரியாகவே நம்மை கடந்து செல்கின்றார். குழந்தைகள் விரிந்த விழிகளுடன் பெற்றோர் கட்டும் பணத்தை பார்த்து கொண்டே நிற்கின்றனர். இவர்கள் மனதில் கூட அப்பா விதைத்தை பணத்தை முடிந்த அளவு விரைவாக அறுவடை செய்ய வேண்டும் என்று தோன்றியிருக்க கூடும்.

கல்வி சேவையை வியாபாரமாக மாற்றும் சமூக அமைப்பை, சமூக சூழலை, அவல நிலையை  நினைத்து நொந்து கொள்வதை தவிற வழி இல்லை.