2 Nov 2024

நாடார் - நீதிக் கட்சி மற்றும் சுயமரியாதை இயக்கம்


பிராமண ஆதிக்கம் பலரை காங்கிரசில் இருந்து வெளியேற வைத்தது. சௌந்திர பாண்டியன் மற்றும் வி.வி ராமசுவாமியால் ‘ தென் இந்திய சுதந்திர அமைப்பு’ துவங்கப்பட்டது. பிற்காலம் இது நீதிகட்சியாக உருமாறினது.

ஆங்கிலேயர்களுடன் இருந்த நட்புறவுடன் நீதிக்கட்சிக்கும் 1920 ல் தங்கள் ஆதரவு கரத்தை நீட்டியது நாடார் மகாஜன சங்கம். வடக்கு திருநெல்வேலி, ராம்நாடு மற்றும் மதுரை போன்ற பகுதியில் உள்ள நாடார்கள் நீதிக்கட்சிக்கு தக்கள் ஆதரவை தெரிவித்த போது திருநெல்வேலியில் நாடார் சங்கம், வெள்ளாளர்களின் ஆதிக்கத்தில் இருந்த நீதி கட்சி பக்கம் வர விரும்பவில்லை. வணிகர்கள் ஆன நாடார்கள் அதிகமாக வரி விதித்த ஆங்கிலேய அரசை எதிர்க்கும் விதம் காங்கிரஸ் கட்சிக்கு சேரவே விரும்பினர். ஆனால் அரசு வேலை, மிஷினறிகள் தயவை பெற்ற கிறிஸ்தவ மதம் தழுவிய நாடார்கள் ஆங்கிலேய அரசு மேல் நம்பிக்கை கொண்டு இருந்தனர்.
அதனால் நீதிக் கட்சியில் இருந்தவர்கள் சமூக சமுத்துவம் சுயமரியாதை கோயில் நுழைவு என மும்முரமாக இருந்த போது காங்கிரஸ் கட்சியில் சேர்ந்த எஸ்.டி ஆதித்தன் மற்றும் கெ.டி கோசல்ராம் போன்றவர்கள் அரசியல் பயணத்தில் வேகமாக முன்னேறினர்.
நீதிக் கட்சியின் பரப்புரை 1930 துவங்கி 1936 வரை மிகவும் வேகமாக இருந்தது. சௌந்தர பாண்டியன் , வி.வி ராமசாமி, எம்.எஸ். பி செந்தில்குமர நாடார் மற்றும் உத்தண்டன் பணிகள் நிமித்தம் விருது நகர் பகுதியில் நீதிக் கட்சி வலு பெற்றது.
வி.வி ராமசுவாமி விருதுநகர் நகரசபையின் 1931 துவங்கி 1938 வரை தலைவர் ஆக இருந்தார். 1935 மார்ச்சு 31 ஆம் தேதி தென் இந்திய சுதந்திர அமைப்பு விருதுநகரில் ஒரு கூட்டம் நடத்தின போது நீதிக் கட்சி முன்னின்று நடத்தியது. அக்கூட்டத்தில் வைத்து நீதிக் கட்சி அரசியல் செயல்பாடுகளிலும் சமூகப்பணி சார்ந்த பணியில் சுயமரியாதை இயக்கம் இ.வி ராமசாமி நாய்க்கர் தலைமையில் தொடர வேண்டும் என்று வி.வி ராமசுவாமி பரிந்துரைத்தார். இதே கூட்டம் பல இடங்களில் நடைபெற்றது.
1935 ல் அருப்புக் கோட்டையில் விவி ராமசுவாமி தலைமையில் நடைபெற்றது. அக்கூட்டத்தில் வைத்து மாத இதழான ’ விடுதலையை ‘ தினப்பத்திரிக்கையாக மாற்ற பரிந்துரைத்தனர்.
1936 ல் திருச்சியில் வைத்து பழனிச் சாமி பிள்ளை வீட்டில் நடைபெற்றது.
1944 ல் சேலத்தில் நீதிக் கட்சி இ.வி ராமசாமி மற்றும் சி என் அண்ணாதுரை தலைமையில் நடைபெற்றது, அந்த கூட்டத்தில் வைத்து தான் திராவிட கழகம் என பெயர் மாற்றம் பெற்றது.
வி.வி ராமசாமியும் சௌந்திரராஜன் இந்த பெயர் மாற்றத்தில் ஒப்புறவு ஆகவில்லை. ஆங்கிலேயர்கள் கொடுத்த பதவியில் இருந்து அனைவரையும் ராஜினாமை செய்ய இ.வி ராமசாமி சொன்னதுடன் ஆங்கிலேயர்கள் கொடுத்த மரியாதை பெயர்களையும் தவிர்க கூறினார். ஆனால் விவி ராமசுவாமி தனக்கு கிடைத்த ராவு பகதூர் என்ற மரியாதை பெயரை களையவில்லை. மேலும் விருதுநகர் நகரசபையின் தலைவர் என்ற பதவியை துறக்கவில்லை.
அதே போன்று சௌந்தர பாண்டியன் மதுரை மாவட்ட அமைப்பின் தலைவர் பதவியில் இருந்தும் விலகவில்லை. ஆனால் திராவிட கழகத்தில் இருந்து விலகியதுடன் நாடார் நீதி கட்சியை சேர்ந்து இருந்தவர்கள் ‘ சுயமரியாதை லீக்’ என்ற அமைப்பை துவங்கினர். அதன் தலைவர்களாக சௌந்தர பாண்டியன் விவி ராமசுவாமி திருமங்கலம் சவுந்தர பாண்டியன் தூத்துக்குடி எம்.எஸ் சிவசாமி போன்றோர் தலைவர்களாக ஆரம்பித்தனர். ஆனால் அந்த அமைப்பு நீடித்து இருக்கவில்லை.
1952 வரை விருதுநகர் நீதிக் கட்சி ஆட்சியில் இருந்தது. காமராசர் முதலமைச்சர் ஆன பின்பு தான் காங்கிரசில் சேர ஆரம்பித்தனர்.
சுயமரியாதை இயக்கம் சவுந்தர பாண்டியன் மற்றும் விவி ராமசுவாமியால் 1925 ல் துவங்கப்பட்டது. ஜாதியற்ற சமூகம் அனைவரும் ஆலயம் நுழைதல் என்பதே முக்கிய நோக்கமாக இருந்தது.
1929 ல் செங்கல்பட்டில் நடந்த முதல் கூட்டத்திற்கு சௌந்தர பாண்டியன் தலைமை தாங்கினார். இந்த கூட்டத்தில் அனைவரும் தங்கள் பெயருடன் இருக்கும் ஜாதி அடையாளத்தை களைய வேண்டும் என முடிவு எடுத்து இருந்தனர்.
1929 ல் எ.வி ராமசாமி தலைமையில் திருநெல்வேலியில் வைத்து நடத்தப்பட்டது.
ஈரோட்டில் 1930 லும் நடந்தேறியது.



அடுத்த சுயமரியாதை கூட்டம் இ.வி ராமசாமி தலைமையில் விருது நகரில் வைத்து நடத்த முடிவெடுத்து இருந்தனர்.
நாடார்கள் தங்களுக்கு தானே ஏமாற்றிக்கொள்ளும் இயக்கம் சுயமரியாதை இயக்கம் என்று இந்து பத்திரிக்கை எழுதியது.
1939 ல் அனைவரும் ஆலயம் செல்லும் விதம் ஆலயங்கள் திறக்கப்பட்டு இருந்தது.
தங்களுடைய சமூக வளர்ச்சிக்கு நீதி கட்சி உதவ வில்லை என பல நாடார்கள் நீதிக் கட்சியில் இருந்து விலகி பெருவாரி நாடார்கள் காங்கிரசுடன் தேசிய காங்கிரசில் பணியாற்ற ஆரம்பித்தனர். தேசிய காங்கிரசிற்கு வலு சேர்க்கும் விதம் தேசிய நாடார் கூட்டமைப்பு 1940 களில் துவங்கி இருந்தனர்.
பிராமண பூஜாரிகளை தங்கள் திருமணம் நடத்தி வைக்க அனுமதிப்பது இல்லை என முடிவுடன் இன்னொரு பக்கம் சுயமரியாதை கட்சி கொள்கையும் வளர்ந்தது. குருக்களை வைத்து செய்யும் பல ஆசாரங்களை நாடார்கள் தவிர்க ஆரம்பித்தனர்.
25 ஜூன் 1933 ல் திருப்புவனத்தில் சௌந்தர பாண்டியன் மற்று வி,வி ராமசுவாமி தலைமையில் முதல் விதவை மறுமணம் பாலம்மாள் மற்றும் ரத்தினம் திருமணம் நடந்தது. 1967 ல் சுயமரியாதை திருமணத்தை சட்டபூர்வமாக்கியது . காங்கிரஸ் முன்னெடுத்த ஆலய நுழைவு சட்ட வரையரைக்கு நாடார்கள் 50 வருடங்களாக ஏற்பட்டு இருந்த போராட்டம் உருதுணையானது.


வைக்கம் போராட்டத்தில் சிலோண் நாடார் இளைஞர்களும் பங்கு பெற்றதாக குறிப்பிடுகின்றனர்.
பக்கம் 169 முதல்182 the history of the nadars prof. c Sarada Hardgrave L

1 Nov 2024

கமுதி கலவரம் 1898

 கமுதி கலவரம் 1898

சட்டம் XX- 1863 ப்படி கோயில்களை பராமரிக்கும் பணியை தனியாருக்கு அல்லது அமைப்புகளுக்கு கொடுக்கும் முடிவை ஆங்கிலேய அரசு எடுத்தது. தஞ்சாவூர் பகுதியில் பொறையார் நாடார்களால் கோயில் நிற்வாகத்தின் பொறுப்பை ஏற்க இயன்றது. ஆனால் தென் தமிழகம் திருநெல்வேலி , விருதுநகர் சங்கரன்கோயில், சாத்தூர், மற்றும் ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் பகுதியில் அவ்வகை சமூக சூழல் இருக்கவில்லை.
தென் பகுதியில் இந்து நாடார்கள் கிறிஸ்தவம் தழுவ இதுவும் ஒரு காரணமாக மாறினது. 1899 ல் திண்டுக்கல், மற்றும் 1901 விருதுநகரில் கிறிஸ்தவ மதமாற்றத்தை லட்சியமாக கொண்டு கிறிஸ்தவ பங்குகள் உருவாக ஆரம்பித்தது. ராம்நாடு மற்றும் மதுரையில் கிறிஸ்தவ மத மாற்றத்திற்காக சூழல் நிலவியது.
திருச்செந்தூர் கோயிலில் நுழைந்தனர் என்ற காரணம் கூறி பிராமணர்கள் மற்றும் வெள்ளார்கள் ஏழு நாடார்களுக்கு எதிராக ஒரு வழக்கை 1872 ல் தொடுத்தனர். அப்போதைய நீதிபதி எ.டி அருண்டெயில், கோயில் கொடிமரம் வரை வண்ணார், மறவர், வன்னியர் மற்றும் நாசுவர் செல்லலாம் என்றால் நாடார்களும் அதுவரை செல்லலாம். நாடார்கள் சென்றதனால் மட்டுமே அசுத்தமாகாது என்று கூறி ஏழு நாடார்களையும் விடுதலை செய்தார். (Wide Appendix XXV)
இரண்டு வருடம் கடந்த நிலையில் 1874 ல் மூக்க நாடார் மதுரை மீனாட்சியம்மன் கோயிலுக்குள் பிரவேசித்தார் எனக்கூறி அவர் கழுத்தை பிடித்து வெளியேற்றினர் கோயில் நிர்வாகிகள்.
1876 ல் அதே மாதிரி திருதங்கள் கோயிலில் நுழைந்தற்காக தண்டம் கட்ட வைக்கப்பட்டனர் நாடார்கள். இன்னிலையில் அருப்புக்கோட்டை நாடார்கள் 1877 ல் தங்களுக்கான அமுதலிங்கேஸ்வர் கோயிலை கட்டி வந்தனர். ஆனால் கோயில் கட்டுவதற்கு எதிராக ராம்நாடு ஜமீந்தார் 1893 ல் மானமதுரை வழக்காடு மன்றத்தில் ஒரு வழக்கு தொடுத்து கோயில் வேலையை நிறுத்தி வைத்தார். அதன்பின் 1896 ல் அதே ராம்நாடு ஜமீன்கள் கோயில் பணியை தொடரவும் அனுமதித்தனர்.
இதன் மத்தியில் இருளப்பன் நாடார் ஆறு பேருடன் சேர்ந்து காவடி எடுத்து கமுதியில் உள்ள மீனாக்‌ஷி சுந்தர்ரேஸ்வர் கோயிலுக்குள் நுழைந்து கோயில் பிரசாதம் கேட்க பூஜாரிகள் கொடுக்க மறுக்க அவர்களே எடுத்து கொண்டார்கள். மேலும் கோயிலின் கற்பகிரகத்தில் பிரவேசித்து சாமியை தொட்டு கும்பிட்டார் என்ற குற்றசாட்டு எழுந்தது. இவர்கள் தொட்டதால் கோயிலின் பரிசுத்தம் கெட்டு விட்டதாக கூறினர் மறவர்கள். மூன்று வேளை நடக்கும் பூஜை நிறுத்தி வைக்கப்பட்டு, கோயிலை சுத்தப்படுத்தும் பூஜையும் செய்தனர். கோயிலின் மதிப்பை கெடுத்து விட்டார்கள் என்ற காரணம் கூறி ராமநாதபுரம் மன்னர் இழப்பீடாக 2508 ரூபாயும், மரியாதையை கெடுத்ததற்காக 1500 ரூபாயும், கோயிலை சுத்தப்படுத்த 1000 ரூபாய் என்ற கணக்கில் நாடார்கள் பணம் செலுத்த வேண்டும் என்று பணிக்கப்பட்டது. விசாரணை 140 சாக்‌ஷிகளிடம் மேற்கொண்டனர். விசாரணை முடிவில் 121 பக்கம் தீர்ப்பு வழங்கப்பட்டது. பிற்பாடு இதை தொடர்ந்து நடந்த கமுதி கலவரத்தில் -1898 இருபக்க இன மக்கள் கொல்லப்பட்டனர். அத்துடன் இரண்டு போலிஸ்காரர்களும் கொல்லப்பட்டனர். இந்த கலவரத்திற்கு பின் நாடார்கள் தங்கள் மத உரிமையை விட வணிக பலன் பற்றி சிந்தித்து உணர்ந்து செயலாற்ற ஆரம்பித்தனர்.

நாடார் மகாஜன சங்கம்

 நாடார் மகாஜன சங்கத்தின் முதல் தலைவர் இரத்தினசாமி நாடார் ஆவார். நாடார் சங்கம், மக்கள் வாழ்வியலுக்கு பெரும் உதவிகள் செய்து இருந்தது. இன்றைய நிலையை நினைத்தும் கொள்க.

இன்றைய திராவிட பொய் பித்தலாட்ட கதைகளில் மூழ்கி கிடக்கிறது. உழைப்பு, அதிகாரம்., மக்கள் சேவை என இருந்த ஒரு இனம் இன்று தன் இனப்பெயரை கொண்டு இருக்க கூடாது என சொல்லும் அரசியலுக்குள் வீழ்ந்து கிடக்கிறது. ஒரே நாளில் இத்தனை தென்னை மரத்தை அழித்தோம், கள்ளை ஒழித்தோம் எனக் கூறிக் கொண்டு 45000 கோடி ரூபாய்க்கு சிந்தடிக் குடிக்கு மக்களை பழக்கும் அரசும் இருக்கும் போது கொஞ்சம் வரலாற்றையும் உற்று நோக்க வேண்டியது இன்றைய மகாஜன சங்கத்தின் கடமையாகும்.
நசுக்கப்பட்டோம், ஒடுக்கப்பட்டோம் என்ற இன்றைய அரசியல் பிற்போக்கு கோஷங்களை நம்பிக் கொண்டு , இனம், பண்பாடு, உழைப்பு , எல்லாம் அழித்து விட்டு மிஞ்சுவது என்னது? பனையேறினோம், மதம் மாறினோம், சட்டை அணிந்தோம் என்ற புலம்பல்கள் மட்டுமா?
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ஆங்கிலேய கிழக்கிந்திய கம்பெனி, டேனிஷ் கப்பல்களை ஏலம் விடுத்தது, வெள்ளையா நாடார் அந்த ஏலத்தில் 2 கப்பல்களை 40,000 ரூபாய்க்கு வாங்கினார். நாடார் சமூகத்தைச் சேர்ந்த, கப்பல் வைத்திருந்த முதல் நபர் பொறையார் நாடார் எஸ்டேடின் வெள்ளையா நாடார் ஆவார். அவர் கப்பல்களுக்கு மஹாலக்ஷ்மி என்றும் பாக்யலக்ஷ்மி என்றும் என்று பெயர் மாற்றினார்.
நாடார் எஸ்டேடின் வணிகக் கப்பல்கள், தென்கிழக்கு ஆசியா, மலேசியா மற்றும் இலங்கை முழுவதும் பயணம் செய்தன. தொடர்ந்து, பொறையார் நாடார்கள் உப்பு வர்த்தகத்தில் இறங்கினர், அவர்கள் நாகப்பட்டினத்தில் பல ஏக்கர் உப்பளங்கள் கொண்டுயிருந்தனர் .
1865 ஆம் ஆண்டில், ஆங்கிலேயர்கள் “ஆளுநரின் தோட்டம்” என்று அழைக்கப்பட்ட , இடத்தை விற்க முடிவு செய்தனர், வெள்ளையா நாடார் அதை 1,000 பவுண்டுக்கு விலைக்கு வாங்கினார்.இந்த மாளிகையை “கம்பெனிஸ் கார்டன்” (குமினி தோட்டம்) என்று பெயரிட்டு தனது மகன் தவசுமுத்து நாடருக்கு பரிசளித்தார்.
1873-ல் தவசுமுத்து நாடார் அரியலூர் ஜமீன்தாரியைக் நீதிமன்ற ஏலத்தில் வாங்கி அரியலூரின் ஜமீன்தார் ஆனார். அவர் நாடார் சமூகத்திலிருந்து முதல் ஜமீன்தார் ஆவார்.
நாடார் எஸ்டேடின் நெருங்கிய நண்பரான தஞ்சை கலெக்டர் திரு. ஹென்றி சல்லிவன் தாமஸ், ஜமீன்தார் தவசுமுத்து நாடாரை, இளவரசர் எட்வர்டுகு அறிமுகம் செய்துவைத்தார்.
தவசுமுத்து நாடார் 1880 ஆம் ஆண்டில் காரைக்காலில் , அதற்கு “சத்தியாபிமணி” என்ற ஒரு பத்திரிகையை துவங்கினார், புகழ்பெற்ற இலங்கை தமிழ் எழுத்தாளர், ஆ. முத்துத்தம்பிப்பிள்ளை (1858-1917) இந்த இதழின் ஆசிரியராக இருந்தார் .
தவசுமுத்து நாடார் தனது மாவட்டத்தில் உள்ள மக்களின் கல்வித் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்வதற்காக 1882-ல் “தவசுமுத்து நாடார் பள்ளி” என்ற பேருடன் பள்ளி திறந்தார்.
பிரிட்டிஷ் அரசாங்கம் தஞ்சையில் ஒரு ரயில் நிலையம் கட்ட முடிவுசெய்தபோது, வெள்ளைய நாடார், தனது தஞ்சை மாளிகையை அரசாங்கத்திற்கு கொடுத்தார், ரயில் நிலையத்தின் தெற்கு நுழைவாயிலில் இருந்த இந்த பங்களா, ஆங்கிலேயர்களால் ரயில்வே மருத்துவமனையாக பயன்படுத்தப்பட்டது.
1885 ஆம் ஆண்டில் காங்கிரஸ் தொடங்கப்பட்டதிலிருந்து 1890 களின் முற்பகுதி வரை, பொரையார் நாடார் எஸ்டேட் குடும்பம் காங்கிரஸின் முக்கிய பைனான்சியர்களில் ஒருவராக இருந்தது.
ரத்னசாமி நாடார் தங்கள் தொழிலை விட , அரசியல் நாடார் மகாஜன சங்கத்தை நிறுவியதின் மூலம் நாடார் சமுதாயத்தின் முன்னேற்றத்தில் ரத்னசாமி நாடார் முக்கிய பங்கு வகித்தார் மற்றும் அவரது காலத்தில் கோவில்களில் நாடார்களின் உரிமையை நிலைநாட்டியது .
சங்கம், கோவில், அரசியல் மற்றும் அவரது காலத்தில் அவர் மேற்கொண்ட பல்வேறு பொது நல சேவைகள் ஆகியவையால் நாடார் எஸ்டேட் பெருமளவு செல்வத்தை இழந்தது. 1911 ஆம் ஆண்டில், சமுதாயத்துக்கு அவர் செய்த சேவைகளை அங்கீகரித்து, ரத்தினசாமி நாடருக்கு “ராவ் பகதூர்” பட்டம் வழங்கப்பட்டது.
குருசாமி நாடாரின் சந்ததியினர் இப்பொழுது நாடார் எஸ்டேட்டின் பூர்வீக இல்லமான “கும்பினி தோட்டத்தில்” வாழ்ந்து வருகிறார்கள்.

நாடார்கள்

 கல்லிடைக்குறிச்சி கல்வெட்டில் இருந்து அறிவது 11-13 ஆம் நூற்றாண்டு வாக்கில் நாடார்க்ள் சேர பாண்டிய நாட்டில் அதிகாரிகள் , படைத் தளபதிகள் மற்றும் கணக்கர்களாக இருந்துள்ளனர்.

பாண்டிய மன்னர்கள் தயவில் தென்காசி பக்கம் குடியேறி உள்ளனர்.பாண்டிய மன்னர்கள் வீழ்ச்சிக்கு பிறகு அரச அதிகார வர்கத்தில் இருந்த நாடார்கள் நிலத்தாரர்களாக சுருங்கியது. பாண்டிய ஆட்சியில் நாடார்கள் படைகளை தலைமை தாங்குகிறவர்களாகவும் இருந்துள்ளனர். கயத்தாரில் விஜயநகர பேரரசின் படைத் தலைவர் விஸ்வநாத நாயக்காவுடன் நடந்த போரில் பஞ்ச திருவாசூதி நாடார்கள் பாண்டிய மன்னர்களுக்காக போரிட்டதாகவும் அந்த போரில் தோன்ற பாண்டியர்களுடன் தெற்கை நோக்கி நகர்ந்தனர். இந்த காலயளவில் முதலியார் மற்றும் பிள்ளைமார் இனத்தின் உதவியுடன் நாடார்களை நசுக்கினார் நாயக்கர்கள். நிறைய பேர் கொல்லப் பட்டனர், அடிமைகளாக விற்க பட்டனர். காயல்பட்டினத்தை சேர்ந்த 800 நாடார்கள் மற்றும் கீழக்கரை சீர்ந்த 100 நாடார்களை நடுக் கடலில் தள்ள இஸ்லாமியர்களிடம் கையளிக்கப்பட்டனர். அதில் சிலர் இஸ்லாம் மதம் தழுவி தங்கள் உயிரை காப்பாற்றி கொண்டனர். சிலர் உயிர் பயத்தில் வரண்ட பகுதிக்கு குடி பெயர்ந்தனர். ராமநாதபுரத்தில் குமர வீர மார்த்தாண்ட நாடார் தலைமையில் போராட துணிந்தாலும் ஒடுக்கப்படடனர்.
17 ஆம் நுுற்றாண்டு கடைசியில் சிவகாசியில் இருத்து சில குழு நாடார்கள் திருவனந்த புரம் பக்கம் நகர்ந்தனர். அங்கு வாழை தென்னை விவசாயத்தில் இறங்கினார். சிலர் ஆர்காட் மற்றும் சேலம் பக்கம் தப்பி சென்றனர். அங்கு நாடார் என்ற அடையாளத்தை மறைத்து அங்குள்ள பெருவாரி மக்கள் இனத்தில் செட்டி , கிராமாணி போன்ற அடையாளத்துடன் வாழ முடிவெடுத்தனர்.
தெலுங்கு ஆட்சியாளர்களை பயந்து இன்னும் சிலர் திருசெந்தூர் பக்கம் தேரிக்காடுகளில் அடைக்கலாம் அடைந்தனர். அங்கிருந்த சாணார்கள் இனத்துடன் கலந்து பனை தொழில்கள் மற்றும் கள் வியாபாரத்தில் பிழைத்தனர்.
பிற்பாடு தேரிக்காட்டு பக்கம் இருந்து விருதுநகர் பக்கமும் குடியேறினர். அஞ்சுபத்து நாடார், சித்தன் விளை நாடார், போன்ற அடையாளப் பெயர்களில் வாழ்ந்தனர்.
முத்து கிருஷ்ணபுரம் என்ற காட்டுப்பகுதியில் குதிரை மொழி தேரிப்பக்கம் கிடைத்த 1561 மற்றும் 1639 ஆகள்ண்டு கல்வெட்டுகளில் ஆதிச்ச நாடான், கோவிந்த பணிக்கர் நாடான்,வீரப்ப நாடான், தீத்தியப்ப நாடான், பிச்சை நாடான், அய்யாக்குட்டி நாடான், திக்கெல்லாம்கட்டி நாடான்,நினைத்தடுமுட்டி நாடான், அவதைக்குத்தவை நாடான் குத்தியுண்ட நாடான் போன்ற பெயர்கள் பொறிக்கப்படடுள்ளது.
எலுக்கரை நாடான்கள்
காயாமொழி பக்கம் குடியேறி உள்ளனர். இவர்கள் இதே பகுதியில் இருந்த ஆதித்த நாடார்களிடம் நல்லுறவு பேணவில்லை.
குமுதி, மதுரை,தென்காசி மற்றும் விருதுநகரில் வேம்பார் அய்யனாரை கும்பிடும் வெற்றி நாடங்குளம் நாடார்கள் பரவி உள்ளனர்.
16 ஆம் நூற்றான்டில் தென்காசி பக்கம் இருந்து ஏரல், எப்போதும்வென்றான் பகுதிக்கு குடியேறி உள்ளனர்.
திறமையான வில்லாளி வித்தகர்களாக இருந்த எழுதண்டிக்கரைக்காரர்கள் குறும்பூர் பக்கம் குடியேறி உள்ளனர். இவர்கள் குறும்பூர் நாடார்கள் என்ற பெயரில் குமுதி, அருப்புக்கோட்டை சிவகாசி பக்கம் குடிபெயர்ந்து உள்ளனர்.
11-12 ஆம் நூற்றாண்டில் ஆதித்த நல்லூர் பகுதி சோழர் வசம் இருந்த போது ஆதித்த நாடான் படையில் உயர் பதவியில் இருந்துள்ளார்.சோழர்கள் காலத்தில் தான் ஆதிச்சநல்லூர் என்ற பெயரும் உருவாகி உள்ளது என்கின்றனர். பிற்பாடு 1552-64 களில் பாண்டியர்கள் ஆதிக்கத்தில் வந்த போது ஆதித்த நாடான், கோவிந்த நாடான் போன்ற குடிகள் வருமான வரித் துறையில் முக்கிய இடத்தில் தொடர்ந்து உள்ளது. பிற்காலம் வடுக ஆட்சியாளர்கள் வசம் ஆன போது அவர்களுடனும் இணைந்து பதவிகளில் இருந்துள்ளனர் ஆதித்த நாடான் குடிகள்.ஆட்காட் நவாப் ஆட்சியிலும் வரி வசுுலிப்பாளர்களாக தொடர்ந்தனர். பிற்பாடு ஆங்கிலேயர்கள் ஆட்சியிலும் ஆதித்த நாடான்கள் தங்கள் அதிகார பிடியை தளர்த்தவில்லை. கிறிஸ்தவம் 18 ஆம் நூற்றாண்டு கிறிஸ்தவ மத மாற்ற அலையிலும் சிக்கி கொள்ளாது அதிகார நிழலில் இருந்தனர் என்பது முக்கியமானது.

திருநெல்வேலி- தூத்துக்குடி மற்றும் திருநெல்வேலி- நாகரக்கோயில் இரயில் பாதை -ஆறுமுகநேரி எஸ். பொன்னய்யா நாடார்

 1896 ஆம் ஆண்டு பொறையார் நாடார் , தரங்கபாடியை சேர்ந்த பண்டாரசன்னிதியை சேர்ந்த திருவாடுதுரை, S.A சாமிநாத ஐய்யர் மற்றும் சிவசாமி உடையார் இணைந்து வியாபாரம் வளர்சியை கண்கொண்டு; மயுூரம் மற்றும் தரங்கப்பாடியை இணைக்கும் இரெயில் பாதை வேண்டும் என்ற பிரசாரம் முன்னெடுக்க ஆரம்பித்தனர்.


26 நவம் 1900 அன்று திருநெல்வேலிக்கு வர இருந்த வைஸ்ராய் கர்சன் துரையை வரவேற்கும் குழுப் பொறுப்பில் ஆறுமுகநேரி எஸ். பொன்னய்யா நாடார் இருந்தார் .அக்டோபர் 1900 ஆம் ஆண்டு கூடிய சங்க கூட்டத்தில், உப்பு மற்றும் கருப்பட்டி ஏற்றுமதி செய்ய உதவும் விதம் திருநெல்வேலி- தூத்துக்குடி மற்றும் திருநெல்வேலி- நாகரக்கோயில் இரயில் பாதை அமைத்து தரும்படியான வேண்டுதல் வரவேற்பு உரையில் இருக்க வேண்டும் என முடிவெடுத்தனர்.

ஒரு வழியாக இரெயில் பாதை வந்து சேர்ந்தது. குறிப்பாக நாடார் மக்களின் வியாபாரம் மேலும் தளைக்க உதவியது.

திருநெல்வேலி மற்றும் திருச்செந்தூர் ஊர்களை இணைக்கும் விதமாக மார்ச் 23, 1903 இல் நடைபெற்ற 'ஜில்லா வாரியக் கூட்டம்' இரு நகரங்களுக்கு இடையே ரயில் பாதை அமைப்பதற்கு ஒப்புதல் அளித்தது . 10 ஆண்டுகால நீடித்த முயற்சியின் பயனாக, பிப்ரவரி 23, 1923 அன்று முதல் ரயில் சேவை கொடியசைக்கப்பட்டது.

இரெயில் பாதை அமைய காரணமான மறைந்த ஆறுமுகநேரி பொன்னையா நாடார் அவர்களின் விலைமதிப்பற்ற பங்களிப்பை நினைவு கூறுவது அவசியம் ஆகிறது.

ஒரு ஊரின் வளர்ச்சி என்பது உள்ளூர் மனிதர்களின் தேவை, அக்கறை, ஊக்கம் சார்ந்து அமைகிறது. வெறுமென ஆங்கிலேய ஆட்சி தான் காரணம் என்பதை விட உள்ளூர் மக்களின் தொலைநோக்கு பார்வையும் காரணமாகிறது.

சிவகாசி கலவரம் ஜூன் 6, 1899

 


ஆலய நுழைவு சார்ந்து பல கலவரம் நிகழ்ந்து உள்ளது. அதில் மிகவும் கடுமையான கலவரம் ஆகும் ஜூன் 6 ஆம் நாள் 1899 ல் நடந்த சிவகாசி கலவரம்.

கமுதி சப் கோர்டில் இருந்து ராம்நாடு ஜமீந்தார், நாடார்கள் ஆலயத்திற்குள் பிரவேசிக்க தடை உத்தரவு வாங்கி வைத்து இருந்தார். இது நாடார்களுக்கு மற்றைய இந்துக்கள் மேல் பெரும் எதிர்ப்பு மனநிலையை உருவாக்கி இருந்தது
உள்ளூர் சிவகாசி கோயிலின் பொருப்பாளர்களாக இருந்த நாடார்கள் ஒரு சுமூகமான முடிவை எட்டும் நோக்குடன் 1895 ல் சிருங்கேரி மடகுருவை அணுகி வைத்த கோரிக்கை நிராகரிக்கப்பட்டது. இந்த நிலையில் 1896 ல் நாடாருக்கு எதிராக, சில இன இந்துக்கள், கிருத்திகை பண்டிகை கொண்டாட்டங்களில் பல இன்னல்களை உருவாக்க நாடார்கள் முயல்வதாக குற்றசாட்டை வைத்து இருந்தார்கள். வெள்ளாளர்கள் தங்கள் கடவுளை எடுத்துக்கொண்டு ஊர்வலம் வரும் போது நாடார்கள் பத்திரகாளி அம்மனை எடுத்துக்கொண்டு வலம் வந்து தங்களுக்கு இடையூறு கொடுப்பதாக முறைப்பட்டு இருந்தனர்.
நாடார்களின் மாரியம்மன் கோயில் பூஜாரிகளை விலக்கி விட்டு கோயம்பத்தூரில் இருந்து அழைத்து வந்த பிராமண பூஜாரிகளை பணிக்கு அமர்த்தி உள்ளதாக 1897 ல் குற்றம்சாட்டி இருந்தனர். மேலும் கோயிலில் நாடார்கள் நுழையாத வண்ணம் பூட்டி வைத்தனர்.
1898 ல் ஜூலை மாதம் 28 தேதி கோயிலுக்குள் நுழைய மறுபடியும் நாடார்கள் முயன்றனர். ஆறுமுகம் என்ற வெள்ளாளர் வியாபாரி நாடார்களை கோயிலுக்குள் நுழைய தடை செய்ததால் எழுந்த பிரச்சினையில் போலிஸ் படையை குவிக்கும் நிலைக்கு ஆங்கிலேய அரசு சென்றது.
அதே வருடம் ஆகஸ்ட் மாதம் மூன்றாம் தேதி கோயிலுக்குள் நுழைய நாடார்கள் முயன்ற போது ஆகாயத்தை நோக்கி சுடும் அளவிற்கு கலவரம் மூண்டது. அன்றைய திருநெல்வேலி ஆட்சியர் H.G ஹிக்கிங்க்கு பிரச்சினையை பற்றி தெரிவிக்க்ப்பட்டது. ஆனால் பிரச்சினையை சரியாக கையாள ஆங்கிலேய அரசு முயற்சி எடுக்கவில்லை, என்று மட்டுமல்ல இரண்டு பக்க நபர்களையும் அழைத்து எந்த சமாதான பேச்சுவார்த்தைக்கும் முயலவில்லை.
செப் 1898ல் மறுபடியும் ஆலயத்திற்குள் நுழைய நாடார்கள் முற்பட்டனர். அக்டோபட் மாதம் நாடார்களுக்கு எதிரான வழக்கை கோர்ட் தள்ளுபடி செய்தது. இது தங்களுக்கு எதிரான அரசின் பாகுபாடு கொண்ட நடவடிக்கையாக எடுத்துக் கொண்டனர் . இதனால் கோயில் நிர்வாகம் யாரும் கோயிலுக்குள் நுழைய முடியாத வண்ணம் கோயிலை பூட்டி வைத்தனர். இதை நாடார்களுக்கு தங்களுக்கான பாதி வெற்றி என எடுத்துக்கொண்டனர்.
நவம் 15, 1898 அன்று கோயில் நிர்வாகியாக சங்கரமூர்த்தி முதலியரை நியமத்ததை எதிர்த்து நாடார்கள் மாவட்ட வழக்காடு மன்றத்தில் வழக்கு தொடுத்தனர். ஆனால் வழக்கை தள்ளுபடி செய்தது. மட்டுமல்ல நியமனம் கோயில் நிர்வாகம் முடிவு தான் என குறிப்பிட்டும் இருந்தது.
ஏப்ரல் 26, 1899 இரு இனங்களும் மாறி மாறி குடியிருப்புகளுக்கு தீ வைத்து தங்கள் எதிர்ப்பை வெளிப்படுத்திக் கொண்டனர். 45 வீடுகள் கடுமையாக தீக்கு இரையானது. துப்பாக்கி சூட்டில் காயப்பட்டு இருந்தனர். மூன்று நாள் கடந்த நிலையில் ஏப்ரில் 29 தேதி அன்று திருநெல்வேலியில் இருந்து காவல் அதிகாரி வந்து சேர்ந்தனர். மே மாதம் ஆறாம் தேதி எல்லாம் அமைதியாக உள்ளது என ரிப்போர்ட் கொடுத்தனர். கலவரம் நிறுத்தப் பட்டாலும் வெறுப்பு இருபக்கமும் பற்றி எரிந்து கொண்டு இருந்தது. ஆனால் மே 23 முதல் கலவரம் பக்கத்து ஊர்களுக்கும் பரவ ஆரம்பித்தது . ஆனால் உள்ளூர் அதிகாரிகள் இது மக்களின் மனப்பயம் இனி கலவரம் வர வாய்ப்பில்லை என முழுமையாக நம்புவதாக ரிப்போர்ட் கொடுத்தனர்.
மே 23 ஆம் நாள் அன்று இரு பிரிவுகளும் சமரசம் பேச நாகப்பா தலைவனை சந்திக்க மனச்சேரிக்கு சென்றிருந்தினர். ஆனால் அங்கு வைத்து, நாடார்கள் மறுபடியும் ஆலயத்திற்குள் நுழைய முற்பட்டாலோ பல்லக்கில் பயணித்தாலோ, சிவகாசி கொள்ளையிட காரணமாவார்கள் என மிரட்டப்பட்டனர்
மிரட்டியது போலவே நாடார் தெருவுகள் ஜூின் 6, 1899 ஆம் ஆண்டு கொள்ளைக்கு உள்ளானது. திட்டமிடப்பட்டு, நான்கு திசையில் இருந்தும் அமத்தப்பட்ட கூலிகள் உட்பட 5000 பேர் கொண்ட குழுக்களால் தாக்கப்பட்டனர். முதலில் தபால் நிலையம் சென்று தகவல் பரிமாற்றத்தை தடை செய்த பின்னரே கொள்ளையை ஆரம்பித்துள்ளனர்
கோயில் கோபுரத்தின் மேல் இருந்து அவதானித்துக் கொண்டிருந்த நபரின் கருத்துப்படி காலை 10.30 க்கு கொள்ளை, கடை உடமைகள் அழிப்பு ஆரம்பிக்கப்பட்டது. 500 க்கு மேல் வீடுகள் தீய்க்கு இரையாக்கப்பட்டது.
இந்த கலவரம் பற்றி கிறிஸ்தவ நாடார்கள் முன்கூட்டியே உள்ளூர் பாஸ்ட்ர் ஊடாக அறிந்து இருத்தனர் என்றும், கலவரத்தில் ஏற்பட இருக்கும் தலைவர்களுடன் கிறிஸ்தவர்கள் பேச்சுவார்த்தை நடத்தி கிறிஸ்த நாடார்கள் தாக்கப்படாது இருக்க; கிறிஸ்தவ வீடு என வீட்டுக்கு வெளியே எழுதி வைத்து இருந்ததாகவும், அவ்வகையில் நாடார் கிறிஸ்தவர்கள் தங்களை காப்பாற்றி கொண்டனர் என்றும் சொல்லப்படுகிறது.
தலையில்லா மனித உடல்கள் தெருவில் பரவி கிடந்ததாக சொல்லப்படுகிறது. பெண்கள் உடல்கள் அரைகுறையாக தீயில் எரிந்து கொண்டு இருந்ததாக குறிப்பிட்டு உள்ளனர். 18 ஆண்கள் கொல்லப்பட்டதுடன் 886 வீடுகள் முற்றிலும் அழிக்கப்பட்டு இருந்தது, உடைமைகள் களவாடப்பட்டது. நகைகளுக்காக பெண்களும் தாக்கப்படடனர். காயப்பட்ட எட்டு நாடார்கள் மற்றும் துப்பாக்கி சூட்டில் காயமுற்ற 3 நாடார்களை மருத்துவமனைக்கு கொண்டு செல்லப்பட்டனர். இந்த கலவரம் சிவகாசியோடு நிற்கவில்லை, திருநெல்வேலி, ஸ்ரீவைகுண்டம், நாங்குநேரி மதுரை மற்றும் ட்ராவன்கூர் வரை தாக்கம் இருந்தது. பனைமரம் ஏரியும் அளவிற்கு கலவரம் நடந்தாக சொல்லப்படுகிறது.
கிறிஸ்தவ நாடார்கள் பயந்து நடுங்கி இருந்தாலும் அவர்கள் தாக்கப்பட வில்லை. அதே போல ஆங்கிலேய மற்றும் இந்திய அரசு அதிகாரிகளும் தாக்கப்படவில்லை.
பிற்பாடு தங்களை தானே காத்துக்கொள்ள 30 பேர் கொண்ட குழுக்களாக நாடார் இளைஞர்கள் MOC என்ற குழுவை தங்கள் இன மக்கள் பாதுக்காப்பிற்காக உருவாக்கினர்.
இருப்பினும் இரு இனங்களும் கோயில் பிரவேசம் சம்பந்தமான முறுக்கலில் இருந்து வெளியே வரவில்லை.
ஆலய நுழைவு போராட்டம் என்பது நாடார் இனம் துவங்கி வைத்த போராட்டம். எத்தனை கலவரம் உயிர், உடமை இழப்பு மத்தியிலும் தீவிரமாக தங்கள் சுயமரியாதையை தங்கள் உரிமையை மீட்க தொடர்ந்து போராடி வந்த போராட்டம் இது. சில பேனர் அரசியல் கட்சி தலைமைக்குள் எளிதாக மறைத்து விட இயலாது. இது ஒரு மக்கள் போராட்டமாக பல வருட போராட்டமாக உருத்திரிந்து வந்தது. இதன் வெற்றியில் மதமாற்றம், மிஷனரி பணி என எதனாலும் பங்கு சொல்ல இயலாது. கலவரத்தை தடுக்க இயலாத ஆங்கிலேய அரசு மற்றும் உள்ளூர் கிஸ்தவ மிஷினரிகள் தான் சிவகாசிக்கு தீப்பெட்டி, வெடி வியாபாரத்தை அறிமுகப் படுத்தினர் என்பது முரணாக உள்ளது. அதை இன்றைய சில எழுத்தாளர்கள் எழுதி கருத்தாக பரவ விடுகின்றனர்.

அரசியல் அதிகாரம் மட்டுமே தீர்வு என நம்பிய நாடார் இனம், ஷத்திரை நாடார் மகாசன சங்கம் பொறையார் நாடார் இரத்தினசாமி தலைமையில் 1910 ல் நிறுவப்பட்டது. சட்டமன்ற உறுப்பினர் போட்டிக்கு நிற்க முயன்றாலும் சங்கம் வைத்துள்ளதால் அனுமதி மறுக்கப்பட்டது. இரத்தினசாமி நாடார் மரணத்திற்கு ஐந்து வருடங்களுக்கு பின்பு பட்டிவீரன்பட்டியில் இருந்து W.P.A சவுந்தர பாண்டிய நாடார் மக்கள் போராட்டத்திற்கு புது உருவமும், பொருளும், வழிமுறைகளும் கொடுத்தார்
#Hardgrave L p.118
#Vanamamalai N Sivakasi Kalagam
Judicial GO No 949,950,, 529,530

தேசிய தலைவர் கெ. காமராசர்

 


தமிழ்நாடு காங்கிரஸ் கட்சி, தமிழக மக்களின் அரசியல் விடுதலையை நோக்கி பயணித்த போது கேரளத் தமிழர்களில் பிரச்சினையை வெறும் சமூகப்பிரச்சினை என்பதாக பார்த்தனர். கேரளத் தமிழர்களின் பிரச்சினையை பற்றி உரையாட கேரளத் தமிழர்களின், குறிப்பாக நாடார்களின் நலனை காப்பாற்ற 1945 ஆம் ஆண்டு டிராவன்கூர் தமிழக காங்கிரஸ் அமைப்பு துவங்கப்பட்டது.

1938 முதற்கொண்டு மலையாள ஆட்சியாளர்களால் ஆளப்படட கேரளாவில் தமிழர்களின் நலன் முற்றிலும் புறக்கணிக்கப்பட்டு இருந்தது. பல வகையில் பாகுபாடாக நடத்தப்பட்டனர். குறிப்பாக நாடார்கள் வாழ்க்கை மிகவும் பாதிப்பிற்கு உள்ளாகி இருந்தது. டிராவன்கூர் தமிழர் காங்கிரஸ் கூட்டமைப்பில் நாடார்கள் ஆதிக்கம் இருந்தாலும் டி எஸ் ராமசாமி பிள்ளை போன்ற பிள்ளை இனத்தவரும் இருந்தனர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
ஆளும் வர்க்கத்தில் இருந்த நாயர்கள் நில உரிமையாளர்களாகவும் நாடார்கள் வெறும் குடியேற்றக்காரர்கள் மற்றும் தொழிலாளர்கள் என்பதால் பல அச்சுறுத்தலுக்கு உள்ளாகி இருந்தனர்.

தமிழர்கள் வசித்து வந்த பகுதிகளில்; அன்றைய கேரளா முதலமைச்சர் பட்டம் தானம் பிள்ளையால் ஜெயில் குற்றவாளிகள் அடக்கம் மலையாளிகளுக்கு இலவச இடம் கொடுத்து குடியமத்தினார் என்ற குற்ற சாட்டும் உண்டு.

பெருவாரி தமிழர்கள் வாழும் பகுதியில் அலுவலக மொழியாக தமிழ் இருக்க வேண்டும் என வேண்டுகொள் விடுத்து இருந்தனர். ஜூலை 1, 1949 ஆம் ஆண்டு மலையாளம் மொழி பேசும் மக்கள் இருந்த பகுதிகளை டிவான்கூருடன் இணைத்தனர். மைனாரிட்டிகளாக தமிழர்கள் மாறும் சூழலுடன் தங்கள் உரிமைகளை இழக்கும் நெருக்குதலுக்கு உள்ளானார்கள்.


வழக்கறினர் நேசமணி நாடார், டிராவன்கூர் தமிழ்நாடு காங்கிரஸ் அமைப்பின் தலைவராக பொறுப்பு ஏற்றதுடன் தமிழ் மக்கள் போராட்டம் உற்சாகம் பெற்றது. கேரளத் தமிழர்களின் உரிமைகளை பெற்று எடுக்கும் அமைப்பு என பிரகடனம் செய்தார்.
தமிழ்நாடு காங்கிரஸ் அமைப்பின் தலைவராக கே. காமராஜ் அவர்கள் இருந்ததால் தமிழர்கள் பிரச்சினையை சரியாக புரிந்து உரிமைகள் பெற்றுத் தர துணைப்புரிவார் என நம்பிக்கை கொண்டனர் தமிழ் மக்கள். அதினால் நாகர்கோயிலில் நடந்த கூட்டத்தில் உரையாற்ற காமராசரை அழைத்தும் இருந்தனர்.
டிராவன்கூர் தமிழ்நாடு காங்கிரஸ் அமைப்பு, தங்கள் அமைப்பு உறுப்பினர்கள் சேர்க்கை மற்றும் கட்டமைப்பு பணி சார்ந்து கேரளா அரசை அணுகிய போது நேசமணியை தென் இந்திய திருச் சபையில் பிரதிநிதியாக ஏற்றுக் கொள்வதாக அரசு தெரிவித்து இருந்தது. ஆனால் மக்களின் போராடும் வலுவை குறைக்கும், என்பதால் கேரளா அரசின் தந்திரமான போக்கை கண்டு நேவசமணி அரசின் வேண்டுகோளை புரக்கணித்து விட்டார்.
டிவான்கூர் தமிழர் காங்கிரஸ் அமைப்பு தலைவர்களுக்கும், கேரளா காங்கிரஸ் அரசிற்கும் இருந்த முரண்பாட்டை காமராசர் தீத்து வைப்பார் என நாடார்கள் நம்பினார்கள். ஆனால் அது சாத்தியப்பட வில்லை. ஆனால் சட்ட மன்ற தேர்தலில் 18 க்கு 14 இருக்கை பெற்று நேசமணி வலுவான எதிர் தலைவராக உருவாகி இருந்தார்.
ஜூலை 1949, நத்தானியேல் போன்ற நாடார் தலைமைகள் சிறையில் அடைக்கப்பட்டனர். அப்போது. காமராசார் நாடார் ஆக இருப்பதால் நாடார்களுக்கு உதவும் விதம் சமரசம் பேசுவார் , தீர்வை எட்ட வைப்பார் என்ற மக்கள் ஆசை நடைபெறவில்லை. காமராசர் தன்னை நாடார்கள் இனத் தலைவர் என முன் நிறுத்த விரும்பவில்லை. ஒரு தேசிய உணர்வு கொண்ட காங்கிரஸ் தலைவராகவே செயல்பட்டார் . அவரால் எந்த மாற்றத்தையும் பரிந்துரைக்க இயலவில்லை.
நாடார்களின் பிரச்சினை தீர்க்கப்படாமலே 1952 ல் பொது தேர்தலும் வந்து சேர்ந்தது. நேசமணி , ஆர் பொன்னப்பா நாடார் மற்றும் வில்லியம் போன்றவர்கள் தேர்வாகினர். கட்சியின் தலைவராக சிதம்பநாதன் நாடார் தேர்வானர். ஆனால் நாடார்கள் பிரச்சினைக்கு தீர்வு கிடைக்கவில்லை என்ற காரணத்தால் சிதம்பரநாதன் நாடார் கேரளா காங்கிரஸ் மந்திரி சபையில் இருந்து தனது பதவியை ராஜினாமா செய்து தன் எதிர்ப்பை வெளிப்படுத்தினார்.

ஆனால் அந்த ஆட்சியை கலைத்ததால் அதிகார பூர்வமாக காமராசரால் நாடார்களுக்கு தீர்வு கொடுக்க இயலவில்லை. 1953 ல் தமிழ்நாடு முதல் அமைச்சராக காமராசர் வந்த போது கேரளா காங்கிரஸ் முதல்வராக இருந்த படடம் தாணு பிள்ளை; காமராசர் தமிழர்கள் கோரிக்கையை நிறைவேற்ற முயற்சி எடுப்பார் என எண்ணினார். 1954ல் படடம் தாணு பிள்ளை மறுபடியும் காங்கிரஸ் முதல் அமைச்சராக தேர்வாகி வந்த போது நேசமணி தலைமை கொண்ட TTNC இரண்டு கோரிக்கைகளை முன் வைத்தது.
1. தமிழர்கள் வாழும் பகுதியில் தமிழ் மொழி அலுவலக மொழியாக இருக்க வேண்டும். அதே போல்
2. தமிழர்கள் பெறுவாரி வசிக்கும் பகுதிகள் தமிழ் நாட்டுடன் இணைக்க வேண்டும்.
காவலர்களின் தடையையும் மீறி நேசமணி மற்றும் சிதம்பரநாதன் இருவரும் மூணார் மக்களிடம் சென்று உரையாடினர். மேலும் உண்ணாவிரதம் இருக்க துணிந்த ராமசாமிபிள்ளை போன்றவர்கள் கைது செய்யப்பட்டனர். கடுமைவாதியான ஆ. குஞ்சன் நாடார் 11 ஆகஸ்ட் 1954 அன்று தமிழர்களின் விடுதலை நாளாக கொண்டாட அழைப்பு விடுத்தார்.இதனால் புதுக்கடை, மார்த்தாண்டம், குழித்துறை பகுதியில் கேரளா போலீஸ் துப்பாக்கி சூடு நடந்தது. அடுத்த நாள் குஞ்சன் நாடார் கைது செய்யப்பட்டார். அதற்கு அடுத்த நாள் வில்லியம் கைதானர். 16 ஆம் தேதி தாணுலிங்க நாடார் கைது செய்யப்பட்டார்.
21 ஆம் தேதி நேசமணி நாடார் நேருவை தில்லியில் சென்று சந்தித்து, காங்கிரஸ் தலைவர்கள் குஞ்சன் நாடார் போன்றவர்கள், கேரளா காங்கிரஸ் காவலர்களால் மோசமாக நடத்தப்படுவதை பற்றி முறையிட்டார்.
25 மே 1954 அன்று தோவாளை, அகஸ்திிஸ்வரம், கல்குளம், விளவன்கோடு , செங்கோட்டை பகுதி, பீர்மேடு , தேவிகுளம், சித்தூர் போன்ற 9 தாலுக்களை தமிழ்நாட்டுடன் இணைக்க காமராசு கோரிக்கை விடுத்து இருந்தார். மொழிவாரி மாநிலங்கள் பிரிக்க உள்ள சூழலை ஆராய ; 1953 ல் இந்திய அரசு நியமித்த கமீஷனில் பெய்ஃசல் அலி தலைவராகவும் H.N கன்ழ்ரு, கே. எம் பணிக்கர் நாயர் போன்றவர்கள் உறுப்பினர்கள் ஆகவும் இருந்தனர். இந்த கமீஷனின் பரிந்துரைப்படி தோவளை, கல்குளம், விளவன்கோடு, செங்கோட்டையின் பகுதி, அகஸ்திஸ்வரம் தமிழகத்துடன் இணைக்க தீர்வானது.

காமராசர் முதல் அமைச்சார் ஆக இருந்தும் பீர்மேடு, தேவிகுளம், சித்தூர், நெய்யாற்றின்கரா பகுதிகளை தமிழகம் இழந்தது. இதற்காக இதுவரை காமராசரை சிலர் குற்றம் சாட்டுக்கிறனர்.
குஞ்சன் நாடார் பீர்மேடு, தேவிகுளம் போன்ற பகுதிகள் எக்காரணம் கொண்டு இழக்க கூடாது என்பதில் காமராசர் உறுதி பூண்டு இருக்க வேண்டும் என கோரிக்கை விடுத்தார். ஆனால் சில பகுதிகள் இணைவதால் அல்லது விட்டு போவதால் பெரிய மாற்றம் நிகழப் போவது இல்லை என்ற கருத்தை காமராசர் கொண்டு இருந்தார்.
காமரசரின் அரசியல் வெற்றி நாடார்களால் நிகழவில்லை . அதே போன்று காமராசர் , நாடார்களுக்கு எந்த பலனும் பெற்று தர இயலவில்லை என்று வரலாற்று ஆசிரியர்கள் குறிப்பிடுகின்றனர். காரணம் காமராசர், தன் இனம் சார்ந்த அக்கறையை விட தேசிய நலன் காப்பது என்ற கருத்தை முக்கியமாக கொண்டு இருந்தார். தமிழகம் , பீர்மேடு மற்றும் தேவிகுளம் இழக்க காமராசரின் தேசிய கொள்கை காரணம் என குற்றம் சாட்டுகின்றனர்.

மேலும் சில பேனர் கட்சிகள் காமராசரை நாடார் இனத்தலவராக கட்டமைக்க முயன்று வருகின்றனர். காமராசர் என்றும் இனவாதத்தை எதிர்ப்பவராகவே இருந்துள்ளார். அதுவும் சொந்த இனம் என்ற கருத்தாக்கதை அறவே வெறுத்தவர். தலைவர் என்பவர்கள் எல்லாருக்கும் முக்கியமாக நலிந்தவர்களுக்கு ஆக செயல்பட்டவர். மதம், இன உணர்வுகளுக்கு அப்பற்பட்டு மக்கள் செவையை மட்டுமெ முன் நிறுத்தி தேசிய நலனில் அக்கறை கொண்டவர். எல்லா மக்களுக்காக தலைவரை நாடார் தலைவர் என்ற கொட்டிலுக்குள் அடைத்துப் போட சில விஷக் கிருமிகள் முயல்வதை கண்டு வருகிறோம். அவ நிச்சயமாக கண்டிக்க வேண்டியது.
ஆனால் நில அமைப்பை வைத்து கண் கொண்டாலும், தமிழகத்தோடு இணைந்து இருந்தாலும் அப்பகுதி நிலை, இன்றைய மாஞ்சோலை எஸ்டேட் நிலையாகத் தான் இருந்து இருக்கும். காமராசர் ஆட்சிக்கு பின் வந்த திராவிட கட்சிகளால் நாகர்கோயில் இயற்கை வளம் மலைகள் கொள்ளை போகும் நிலையை கண்கூடாக கண்டு வருகிறோம். மேலும் கேரளாவின் அன்னியசலாவணி மற்றும் வருமானம் எஸ்டேட்டுகளை நம்பி இருப்பதை தான் காண்கிறோம்.

23 Oct 2024

நாடார்களின் இயல்பான உழைக்கும் வாழ்க்கை!

 நாய்க்கர் மன்னர் ஆட்சியில் ஒடுங்கி போன நாடார் இனம், கட்டபொம்மன் ஆட்சியிலும் பல துன்பங்களை சந்தித்தது. தேச-காவல் வரி கொடுக்க மறுத்த காரணத்தால் கட்ட,பொம்மன் ஆட்கள் வாழ்வாதாரமான பனை மரங்களை வெட்டி சாய்த்தனர் மேலும் 1780 ல் ஆதித்தன் நாடாருக்கு எதிராக கட்டபொம்மன் நிலை கொண்டார். இப்படி இருந்த நாடார்கள் நிலையில்; ஆங்கிலேயர்கள் வரவோடு, நல்ல வியாபார காலம் பிறக்க ஆரம்பித்தது. ஆங்கிலேயர்கள் உருவாக்கின நல்ல சாலைகள், பொருட்கள் கொண்டு சென்று வணிகத்தில் ஏற்பட நாடார்களுக்கு உருதுணையானது. அதுவரை வழி கள்ளர்களை பயந்து வணிகம் செய்து வந்த நாடார்கள் பேட்டைகள் அமைத்து தங்கள் வணிகத்தை பெருக்கினர். 1716 ஆம் ஆண்டு வாக்கில் 2000 காளை வண்டிகள் புகையில்லை கருப்பட்டி, பருத்தி போன்ற பொருட்கள் கொண்டு செல்ல ஈடுபடுத்தி உள்ளனர். குமுதி போன்ற இடங்களில் நாடார்கள் மட்டுப்பாவு வீடுகள் அமைத்து வசித்து வந்ததையும் குறிப்பிகின்றனர் ஆய்வாளர்கள். சேலம் கோயம்பத்தூர் என பல் வேறு ஊர்களுக்கு கருப்பட்டி வியாபாரம் செய்யும் வாய்ப்பு பெருகியது.

சின்னன் தோப்பில் இருந்து 1830 ல் பொறையார் ஊருக்கு குடியேறின நாடார் மேற்கொண்ட சாராய வியாபாரம் பக்கத்தது மாநிலம் நோக்கியும் விரிவடைந்தது. ஆங்கிலேயர்களுக்கு கடம் கொடுக்கும் அளவிற்கு வளமாகினர். டானிஷ் அரண்மனையை விலைக்கு வாங்கும் அளவிற்கு வளர்ந்தனர்.
அந்த காலயளவில் நாசரேத் தலையிடமாக கருப்பாட்டி வியாபாரத்தில் முன்னில் இருந்தது.
உறவின்முறை, மூலமாக பல பகுதியில் குடியிருக்கும் நாடார்கள் இனத்தால் இணைப்பை உருவாக்கி ஒரு குறிப்பிடட பணத்தை, நெல் அல்லது தானியம்,( மகிமை) ஒவ்வொரு நாடார் வியாபாரிகளிடம் இருந்து தருவித்து நாடார் இனத்தில் நலிந்தவர்களுக்கு உதவும் படி உடை உணவு கொடுக்கவும் பயன்படுத்தினர். இந்த மகிமை என்ற பணத்தால் குளம், கல்யாண மண்டபம் போன்றவை கட்டி சுயசார்பாக வாழவும் திருவிழாக்கள் கொண்டாடவும் பயன்படுத்தி வந்தனர். 24 கிராம த்தை சேர்ந்த நாடார்களை இணைத்து ஒரு உறவின்முறை என்ற அமைப்பை உருவாக்கி இனத்தால் இணைந்து உதவிகள் செய்து வாழ்ந்தனர். உறவின்முறை என்ற திட்டத்தின் ஊடாக , மதுரை விருதுநகர் அருப்புக் கோட்டை நகர்களை இணைத்து பணி செய்யும் விதம் 1813 ல் ஒரு கட்டிடமும் வாங்கினார்.
வணிக நாடார்கள் ஆங்கிலேய அதிகார வர்க்கத்துடன் இணைந்து வியாபாரத்தில் வளர்ந்தனர் .

இன்னொரு பகுதி மதமாற்றம் மிஷினரிகள் அறிமுகம் என தங்கள் வாழ்க்கையை மேம்படுத்தும் வேகத்தில் இருந்தனர்.
நாடார்கள் எந்த சூழலிலும் தங்கள் உழைப்பு , ஒற்றுமை ஊடாக ஒரு மேம்பட்ட சிந்தனையுடன் முன்னேறினர். விடாமுயற்சி, சுயமரியாதைக்கு முக்கியம் கொடுத்தனர். தங்களை பாண்டிய சோழ, சேர ராஜவம்ச கதைகளுடன் இணைத்துக் கொண்டு முன்னேறும் மனநிலையை உருவாக்கி கொண்டனர்.

இவர்களின் இயல்பான சுய மரியாதையை உடைக்கும் விதம் கருணை இரக்கம் உதவி என்ற பெயரில் கால்டுவேல் போன்ற மிஷனறிகள் இவர்கள் வரலாற்றை எழுதி பிதுக்கப்பட்டோம் , ஒடுக்கப்பட்டோம், ஏழைகள், பண்பற்றவர்கள், முரடர்கள். நாடார் இன பெண்கள் மந்த புத்திகள், ஐரோப்பிய நாட்டு கறுப்பினத்தை விட கீழ்மையானவர்கள் என்ற அடையாளத்தை உருவாக்கினார். பிற்பாடு இதை பற்றி கேள்வி எழுந்த போது மதமாற்றியவர்கள் நிலையை இவ்விதம் சொல்லி ஐரோப்பியர்களிடம் இருந்து பண உதவி பெறவே இவ்வாறு கால்டுவெல் கட்டமைத்தார் என குறிப்பிட்டுள்ளார்.
அருமைநாயகம் போன்ற மதமாறிய கிறிஸ்தவ நாடார்கள் போர் குணம் கொண்டு கால்டுவெல் போன்ற மிஷினறி வரலாற்று ஆய்வாளர் எழுத்தை எதிர்த்தனர்..

கல்வியும் வேண்டும் என்ற நோக்கில் முதல் ஷத்திரியா வித்யா சாலை 1889 ல் நாடார்களால் ஆரம்பிக்கப்பட்டது. நாடார் இனத்தின் தனித்துவமான அடையாளம் சிதைக்க மதமாற்றவும் ஒரு காரணம் என்பதை பிற்பாடுள்ள கிறிஸ்தவ நாடார்கள் வாழ்க்கை எடுத்துக் காட்டுகிறது
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ஆனால் சில துருப்பிடித்த அரசு பரப்புரை எழுத்தாணிகள், கால்டுவேல் பரப்பிய கருத்தை நாடார்கள் மேல் வைத்து நாடார்களின் இயல்பான உழைக்கும் வாழ்க்கை, மன உறுதி , சுய கர்வத்தை சிதைக்க பார்க்கிறது.
தாங்கள் பண்பற்றவர்கள் முரட்டாள்கள். மிஷினறிகள் வராவிடில் காட்டு வாசிகளாக இருந்து இருப்போம் என நம்ப வைக்க பார்க்கிறது. 20 ஆம் நூற்றாண்டில் தான் வியாபாரம் செுய்ய வெளியூர் போயினர் என்ற கட்டுக்கதைகளை அவிழ்து விடுகின்றனர்.
பொதுவாக நாடார் இனம் இந்த பொய் பிரசாரத்தை கண்டு கொள்ளாது தங்கள் உழைப்பில், பிழைப்பில் ஆழ்ந்து வாழ்கின்றனர். ஆனால் சுயநலம் பிடித்த புகழ் வெளிச்சத்தை நாடும் சிலர் இது போன்ற ஆணிகளுக்கு குண்டூசி வேலையும் பார்த்து வருகின்றனர்.
எந்த இனவும் எப்போதும் உயரத்திலும் கீழையும் இல்லை. வரலாற்று சக்கிரம் உயரத்திலும் பள்ளத்திலும் வாழ வைக்கும். கடக்க வைக்கும்.
.
ஆனால் நான் சட்டை அணியவில்லை, மிஷினறி தான் அணிவித்தார்கள் , மிஷினறி தான் கல்வி தந்தார்கள், பிதுக்கப்பட்டோம், ஒதுக்கப்பட்டோம் என்ற அடிமை மனநிலையில் கிடந்தால் முன்னேற்றம் இருக்காது. மற்றவர்களை குற்றம் சொல்லி ஏமாற்றி பிழைக்க வேண்டியது தான். . மன அளவில் அடிமைப்படுத்துவது செயல்களை முடக்குவது அது ஆளும் வர்க்கம் செய்யும் நயம். அவ்வகையில் நாடார்களின் அடிமை மனநிலையை வளர்க்க இன்றைய கிறிஸ்தவமும் துணை போகிறதா என சந்தேகம் கொள்ள வைக்கிறது சில பரப்புரைகள்.
வெள்ளைக்காரன் இந்தியாவை வியாபாரம் செய்து கொள்ளையடிக்க வந்தது போலவே மிஷனரிகள் இங்கு வந்தது மதம் மாற்றவே. அதற்கு இங்கைய பண்பாட்டு தளத்தை மதம் என்ற அடையாளத்தால் பிரிக்க வேண்டும் உடைக்க வேண்டும், மதமாற்றத்தையும் கடந்து சில மிஷனரிகள் மக்கள் பணியில் இருந்தனர் என்பதற்கு சாட்சியம் மர்காஸிஸ் ஐயர், ரேனிஸ் ஐயர் போன்றவர்கள் தான். இவர்கள் பெயர்கள் கொண்டாடுவதை விட நாடார்கள் ஈழத்தில் இருந்து வந்தனர் என்று பண்ட்பாடு- ஜாதி கதை எழுதின கால்டுவெல்லுக்கு முக்கிய பங்கு கொடுக்கும் போது தமிழர்கள் சிந்திக்க வேண்டியது மன, உள்ள வலுவை கொள்கைகளால் உடைக்க பார்க்கின்றனர் இங்கைய அரசியல். அதற்கு துணை போகும் பொய் எழுத்தாணிகள்.
x

The Tinnevelly Shannars என்ற கால்டுவெல் புத்தகம் !

 The Tinnevelly Shannars என்ற கால்டுவெல் புத்தகம் 1849 ல் வெளியானது. சம்ஸ்கிருதம், ஹீப்ரு, லத்தீன் மொழி அறிந்த அருமைநாயகம் (நாடார்) (சட்டாம் பிள்ளை) நாசரேத் பள்ளி முதன்மை ஆசிரியராக அமர்த்தப்படிருந்தவர். பள்ளியில் கற்பித்து கொண்டு இருந்த பல்லர் இன ஆசிரியர் உடன் முரண் கொள்கிறார். அந்த சண்டையில் அருமை நாயகத்தை 1850 ல் பள்ளியில் இருந்து Caemmerer வெளியேற்றுகிறார். இதில் வெகுண்ட மன நிலையில் இருந்த அருமை நாயகம் சென்னையில் வைத்து பிஷப் கால்டுவெல் கையேட்டு பிரதி தின்னவேலி ஷானார் கண்டு மிஷனரிகளின் நாடார் மக்கள் மேலுள்ள காள்ப்புணவு கொண்ட மன நிலை கண்டு மிஷனரிகளுக்கு ஏதிராக திரும்புகிறார். நாடார்கள் சார்ந்து வரலாற்றை விளக்கும் 40 புத்தகங்கள் எழுதி உள்ளார். மிஷனரிகள் எதிர்ப்பால் திருமணம் முடிக்க தடை இருந்த உறவுக்கார பெண்ணை பின்பு மணந்தார். ஏக ரட்சகர் சபை என்ற இந்து- கிறிஸ்தவ சபையை உருவாக்கினார்.

ஜாதிய நோக்கில் மக்களை பிரிப்பதும் கருத்தை உருவாக்குவதையும் கருத்தில் கொண்டு மிஷனரிகளை எதிர்க்கும் நிலைக்கு சில கிறிஸ்தவ நாடார்கள் சென்றனர். முக்கியமாக இங்கிலாந்து பிரதமர் Gladstone ,க்கு தங்கள் கோரிக்கையை அனுப்பினர்.
செந்திநாதர் ஐயரை பயன்படுத்தி நாடார்களுக்கு வேட்டியே கட்ட தெரியாது என்றும் கால்டுவெல் தான் முன்னேற்றினார் என கதைகள் எழுதினர். செந்நிநாதனுக்கு செருப்படி என்று ஞானமுத்து நாடார் பதில் பிரதி அனுப்பினார். ஷானார்கள் ஷத்திரியர்களா? என்ற ஐயர் கேள்விகளுக்கும் பதில் கொடுத்தனர்.
தமிழ் இனத்தில் அதிகம் மதம் மாறினவர்கள் நாடார்கள் ஆனது எப்படி என கேள்வி எழுந்த போது நாய்க்கர் ஆட்சியாளர்களால் தங்கள் தொழிலுக்கு, சமூக நிலைக்கு பிரச்சினை வந்த போது மதம் மாறினர்
சாணா வரியில் இருந்து தப்பிக்க மதம் மாறினர்.
மேலும் ஆங்கிலேயர்கள் ஆட்சியில் பேட்டைகள்( 1750) தங்கள் வியாபாரத்தை பெருக்க வாய்ப்பு கிடைத்தது.
மேரி பிரகாசம் என்ற ஆய்வாளர் கருத்துப் படி அடிப்படையில் சிறு தெய்வங்களில் நம்பிக்கை வைத்து இருந்த நாடார்கள் மதம், பக்தி என்பதை விட சுயமரியாதை பாதுகாப்பு, சாணாவரி போன்றவற்றில் இருந்து தப்பிக்கவே மதம் மாறினர் என்கிறார். ஆனால் கால்டுவெல் கருத்து ஏழைகள் தங்கள் வறுமையில், அடிமைத்தனத்தில் இருந்து தப்பிக்க மதம் மாறினர் என்கிறார்.
மதம் மாறினவர்கள் பல அச்சுறுத்தலுக்கு உள்ளானர்கள். இவர்கள் ஊருக்கு ஒதுக்குபுறம் தங்களுக்கு என தெருவுகள் அமைத்து தடிக்காரர்களை காவலுக்கு அமத்தி ஊர்களை உருவாகினர். அப்படி உருவான முதல் கிருஸ்வ ஊர் தான் முதலூர்.
நாடார்கள் தங்கள் இன அடையாளத்தை களைய வேண்டும் என்று 1898 ல் மெட்ராஸ் பிஷப் கட்டளை பிறப்பித்தார். மார்காசிஸ் ஐயர் போன்ற மக்கள் சேவையில் அக்கறை கொண்ட மிஷனரிகளுக்கு மக்கள் தங்கள் இனம் அடையாளத்தை பேணுவதில் எந்த எதிர்ப்பும் இருக்கவில்லை. கால்டு வெல் இனம், குணம் என அரசியல் செய்து மத மாற்றத்தில் கருத்தாக இருந்த போது இளம் மருத்துவரான மார்காசிஸ் ஐயர் மக்கள் சேவையில் கவனமாக இருந்தார். அவர் தான் இரயிவே நிலையம் நாசரேத்க்கு வர காரணமாக இருந்தவர். இன்றைய அப்பகுதி வளர்ச்சிக்கு மார்காசிஸ் ஐயராகத் தான் இருக்க முடியும்.

மார்காசிஸ் ஐயருக்கு பல வழியில் தொல்லை கொடுத்தவர் கால்டுவெல் பிஷப்.


இது இப்படி இருக்க தற்போதையை வரலாற்று ஆணிகள் அருமைநாயகம் கல்யாணம் செய்ய சபை மாறினதாகவும் கால்டுவேல் எழுதின ஜாதி வன்ம புத்தகத்தை அறிவு களஞ்சியம் என்றும் எழுதி வருகின்றனர். இப்புத்தகம் ஆங்கிலேய அரசால் தடை செய்யப் பட்டு இருந்தது சில காலம்.